1-wsze urodziny Sądeckiego Włóczykija

Pierwsze zdjęcie, jakie pojawiło się na blogu:-)

Drodzy Czytelnicy,

Szybko minął ten rok. Sam nawet nie podejrzewałem, że wytrwam tak długo w systematycznej pracy na blogiem (tak, dla mnie rok w jednym miejscu to dobry wynik). Cieszę się, że jesteście, że czytacie wpisy, że je komentujecie, że niektórzy je dalej udostępniają i puszczają w świat. To jest naprawdę miłe! 

Kiedy sięgnę pamięcią do początku, do tego jak graficznie ten blog wyglądał, o czym pisałem, jakim językiem to stwierdzam, że teraz Sądecki Włóczykij jest naprawdę na świetnym poziomie! Blog przeszedł wielokrotne przemiany, nawiązałem wiele inspirujących znajomości z innymi blogerami podróżniczymi, współpracuję z różnymi miejscami, utrzymuje kontakty z sądeckimi mediami. Ale przede wszystkim to podróże! Nie byłoby tego bloga, gdyby nie szalony rok 2014 (Berlin, Budapeszt, Słowenia, Paryż i kończący go sylwester na Białorusi). Potem w pędzie ruszyłem na miesięczną przygodę życia w Albanii, by wrócić we wrześniu znowu na Białoruś. I trzymam się tego Wschodu, bo to najlepszy kierunek dla mnie. To synteza wartości człowieka, przyjaźni, poświęcenia i cierpliwości "mimo wszystko". 

Drogi Czytelniku/Czytelniczko, przez ten cały rok blog wyświetlał się Wam niespełna 25 tysięcy razy. Rekordowy okazał się czerwiec (3 315 odwiedzin), kiedy relacja z Albanii porwała Was do dzisiaj i porywa nadal! Zostawiliśmy wspólnie 528 komentarzy. Napisałem dla Was, razem z tym, 69 postów. Ale jednak nie tylko samą zagranicą żyje człowiek - to wpisy o rodzinnym regionie sądeckim są najlepiej czytane/oglądane. Ponad 1000 odwiedzin liczą sobie artykuły o Nowym Sączu (który zresztą najchętniej komentowaliście!!!) i Starym Sączu. Jestem jednym z nielicznych, którzy przypominają innym o tych małych ojczyznach, które skrywają wiele pasjonujących tajemnic, ciekawostek i zapraszają z otwartymi rękoma. Blog również przez chwilę był dwujęzyczny, bo odważyłem się napisać krótki tekst w gwarze sądeckiej. 

Na pytania, dokąd kolejna podróż, odpowiadam: "najpierw na uczelnię, potem jeszcze do pracy, a później to zobaczymy". I w ten sposób zawsze kroją mi się najlepsze wyjazdy! Polecam tą metodę i Tobie. Na spontana, idź przed siebie, chwytaj okazje i rób to, co kochasz. A kiedy jest Ci ciężko i źle to zjedz tabliczkę czekolady, wypij kawę (ten zestaw naprawdę działa!) i zasuwaj dalej, wiedząc, że jutro będzie lepiej.

Co planuję jeszcze na blogu? Pomysłów jest wiele. Nadal będę opisywał moje wyjazdy (relacje bardziej na bieżąco zawsze znajdziecie na FB -> patrz boczny pasek). Spróbuję moich sił w kulinarnych podbojach kuchni białoruskiej. W planach jest kolejny artykuł w gwarze. No i może wyruszę poza Europę w końcu?! Ale póki co, na razie głęboka cisza w tym temacie:-)

Pozdrawiam Was wszystkich i liczę, że mnie nie opuścicie, i że będzie Was jeszcze więcej!